Hurinin Çocukları, tragedyanın yukarıda bahsettiğimiz özelliklerine kusursuz bir uyum gösteriyor. Öykümüz, kötü tanrı Morgotha karşı kaybettiği bir savaş sonrasında bile büyüklük taslayan Hurinin Morgoth tarafından lanetlenmesi ve Hurinin kanından gelen herkesin de bu lanetten pay almasıyla başlıyor.
Hurinin oğlu Turinin gene gururu yüzünden verdiği kötü kararlarla her adımda feci bir sona ilerlemesi, etrafındaki herkese de felaketgetirmesiyle devam ediyor. Özünde hiç kötülüğe sapmayan Turin, sadece burnunun dikine gitmesiyle istemeden de olsa dostlarının ölümüne, şehirlerinin yıkılmasına ve neticede kötülerin kazanmasına sebep oluyor. Sonunda öz kardeşinin de mahvına yol açacak olan Turinin bu olayı öğreniş şekli ve sonrasında yaşananlar tipik bir anagnorisis. Ailesinin tehlikede olduğu zannıyla sevgilisini ölüme terk edişi, doğurduğu sonuçlarla kusursuz bir hamartia- peripeti buluşması. Ayrıca sahip olduğu gururla bütün öykü boyunca hiçbir öğüde kulak asmaması, onu bir tragedya karakterinin sahip olması gereken tutarlılığa ulaştırıyor.
Hurinin Çocukları, bu yönü dışında Tolkienın zengin hayal gücüyle süslenmiş renkli bir anlatı. Yüzüklerin Efendisi görkeminde olmasa da bizi olağanüstü mekânlara götürüp ilginç karakterlerle tanıştırıyor. Birçok savaş ve heyecanlı sahnelerle dolu. Gene de Orta Dünyanın daha bilinen öykülerine göre sakin bir anlatıma sahip olduğunu, karakterlerin iç dünyalarında yaşanan çatışmaların fantastik boyutuna ağır bastığını söyleyebiliriz. Bu açıdan kahramanlarının fazla iyi ya da fazla kötü olduğu söylenerek yüzeysellikle eleştirilen Yüzüklerin Efendisinden daha doyurucu bir metin. Daha çok sürpriz ve iç hesaplaşma barındırıyor. Ama anlatımın kalitesi, şiirselliği ve dayandığı hayal gücü, yarım kalmış notlardan ve taslaklardan derlendiği için olsa gerek, baba Tolkienın bildiğimiz yetkinliği seviyesinde değil. Elbette bu bir kıyaslama, kendi başına ele aldığımızda, gayet rahat okunduğu ve sürükleyici olduğu söylenebilir.
Konu: huri'nin cocukları... 
